Mag ik bij jou?
Als de oorlog komt, en als ik dan moet schuilen,
Mag ik dan bij jou?
Als er een clubje komt, waar ik niet bij wil horen,
Mag ik dan bij jou?
Als er een regel komt, waar ik niet aan voldoen kan
Mag ik dan bij jou?
En als ik iets moet zijn, wat ik nooit geweest ben,
Mag ik dan bij jou?
Mag ik dan bij jou schuilen, als het nergens anders kan?
En als ik moet huilen, droog jij mijn tranen dan?
Want als ik bij jou mag, mag jij altijd bij mij.
Kom wanneer je wilt, ik hou een kamer voor je vrij.
Claudia de Breij
In het lied ‘Mag ik dan bij jou?’ verwoordt Claudia de Breij op treffende wijze onze menselijke kwetsbaarheid in tijden van stress, en hoezeer we daarin de steun van anderen nodig hebben. Natuurlijk is het ook een kwetsbare vraag: de vraag moet niet alleen gesteld, maar ook beantwoord worden. Juist als je zwanger raakt door seksueel geweld heb je de steun van de omgeving hard nodig en kan deze ook te kort schieten of veroordelend zijn. Trauma’s doen pijn. Het is schrijnend wanneer je dan juist het contact met je naasten verliest, of wanneer je je als naaste realiseert dat je de ander niet kunt bereiken.
Voor al die mensen die een traumatische ervaring hebben meegemaakt, zoals seksueel geweld, of iemand kennen, schreef ik het boek ‘Mag ik bij jou?’. Om beter te begrijpen hoe relaties, met partner, vrienden, buren, maar ook de grotere maatschappij, herstel na een traumatische ervaring beïnvloeden. Om bij te dragen aan het opnieuw verbonden voelen én verbonden blijven. Om weer te voelen hoe je de ander kunt steunen, zonder overbelast te raken. Want aan herstel van trauma werken doe je niet alleen, maar samen.